Τα παιδιά, αφού συζήτησαν για το έθιμο τής κυρά-Σαρακοστής, τον συμβολισμό και τη σημασία της, ετοίμασαν την αλατοζύμη και έφτιαξαν τη μορφή της με τα εφτά της πόδια.
Έψησαν τη ζύμη και κράτησαν στην τάξη την κυρα-Σαρακοστή περιμένοντας με ανυπομονησία το τέλος κάθε εβδομάδας για να κόψουν ένα ποδαράκι.
Κάθε παιδί ζωγράφισε τη δική του «κυρά-Σαρακοστή», και, αφού στόλισε τη ποδιά της με όσπρια, την πήρε σπίτι του για να μετράει τον καιρό που απομένει μέχρι το Πάσχα.
«Την κυρα-Σαρακοστή που’ ναι έθιμο παλιό,
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν με αλεύρι και νερό!»