Σήμερα, 47 χρόνια μετά, τιμάμε και γιορτάζουμε την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο την 17η Νοέμβρη τού 1973.
Η ημέρα αυτή έχει σηματοδοτήσει την ιστορία τής Νεότερης Ελλάδας και είναι πάντα επίκαιρη, για να διδάξει σε μικρούς και μεγάλους ότι το ισχυρό φρόνημα και η συλλογικότητα είναι δυνάμεις που καταλύουν τον φασισμό και τις δυνάμεις τής απολυταρχίας κάθε είδους, σε κάθε εποχή.
Στη σημερινή συγκυρία τής κρίσης, τής πανδημίας, των νέων δύσκολων ημερών μια τέτοια επέτειος έρχεται να θυμίσει σε όλους ότι η προσπάθεια, η τόλμη και η δύναμη των νέων ανθρώπων μπορούν να πετύχουν τον στόχο τους και να δικαιωθούν έμπρακτα.
Τότε, το 1973, με την εξέγερση των φοιτητών το οικοδόμημα τής χούντας των συνταγματαρχών άρχισε να τρέμει συθέμελα.
Το αποτέλεσμα αυτής τής εξέγερσης φάνηκε οκτώ μήνες αργότερα, όταν η χούντα κατέρρευσε και η δημοκρατία αποκαταστάθηκε στον τόπο που γεννήθηκε.
Το όνειρο των φοιτητών πήρε σάρκα και οστά οκτώ μήνες μετά τη θυσία τους.
Ας σταθούμε, λοιπόν, σήμερα ταπεινοί προσκυνητές μπροστά στη μνήμη των αγωνιστών τού Πολυτεχνείου και ας αναλογιστούμε το μεγάλο χρέος μας να διαφυλάττουμε τα αγαθά τής δημοκρατίας και τής ελευθερίας σε κάθε εποχή.
Η πίστη στο ομαδικό πνεύμα, στην αξία τής παιδείας και τής ελευθερίας τής έκφρασης, και η συνειδητοποίηση ότι νέοι κίνδυνοι υπάρχουν φανεροί ή ελλοχεύουν είναι παράγοντες οι οποίοι πρέπει να μας οδηγούν και να μας καθιστούν υπεύθυνους απέναντι στους εαυτούς μας και στο σύνολο.
